malarstwo
Z: Arkadiusz Wagner (Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika w Toruniu), 2015: Z miłości do natury. Twórczość artystyczna w środowisku leśników. Gołuchów 2015, s. 50-51.
„Wielostronnymi inspiracjami przyswojonymi z dziejów sztuki europejskiej – od antyku po awangardę XX wieku, z dodatkiem głęboko osobistego symbolizmu – przeniknięte są malarskie prace Kazimierz Rykowskiego. W kalejdoskopie przez niego tematów i motywów wybijają się olejne obrazy, których bohaterem jest człowiek, nierzadko o autoportretowych rysach. Stanowią one dokument refleksji nad przemijaniem (…). Obok nich uwagę przykuwają oszczędne formalnie, wręcz ascetyczne oleje, w których kompozycyjna dominanta dopełniana jest drobnym, ale wyrazistym motywem (…).”
Z: Konrad Bul, 2011: „Pasje i niepokoje” (wrażenia z wystawy w Ośrodku Kultury Leśnej w Gołuchowie), Stud. Mater. Ośr. Kult. Leśn., 10, 2011, s. 189.
„Znajdujemy tu portrety najbliższych członków rodziny z pełnym miłości przedstawieniem Matki w obrazie „Obierająca kartofle”, czy też Rodziców w „Portrecie podwójnym Rodziców”. Dwa przedstawienia kobiety w obrazach „Macierzyństwo” i „Oczekiwanie” w znakomity sposób oddają atmosferę domowej tajemnicy, mistycyzmu nowego życia. (…) Nieco odmienny mistycyzm znajdujemy w „Grzechu pierworodnym” oraz kolejnych szkicach „Piety”, a także cyklach „Obcy”, „Przemijanie”, „Wrastanie i tryptyku „Życie”. Dużą część wystawy zajmują pejzaże (…)”.
